بیت کوین (BTC) یک ارز رمزنگاری شده، یک ارز مجازی است که برای عمل به عنوان پول و نوعی پرداخت خارج از کنترل هر شخص، گروه یا نهاد طراحی شده است، بنابراین نیاز به دخالت شخص ثالث در تراکنش‌های مالی را از بین می‌برد. به ماینرهای بلاک چین برای کار انجام شده برای تأیید تراکنش ها پاداش داده می شود و می توان آن را در چندین صرافی خریداری کرد.

بیت کوین در سال 2009 توسط یک توسعه دهنده ناشناس یا گروهی از توسعه دهندگان با نام ساتوشی ناکاموتو به عموم معرفی شد.

از آن زمان این ارز به شناخته شده ترین ارز رمزنگاری شده در جهان تبدیل شده است. محبوبیت آن الهام بخش توسعه بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر شده است. این رقبا یا سعی می کنند آن را به عنوان یک سیستم پرداخت جایگزین کنند یا به عنوان ابزار یا توکن های امنیتی در سایر بلاک چین ها و فناوری های نوظهور مالی استفاده می شوند.

درباره ارز دیجیتالی که همه چیز را شروع کرده است بیشتر بیاموزید – تاریخچه پشت آن، نحوه کارکرد آن، نحوه دریافت آن، و برای چه چیزی می توان از آن استفاده کرد.

درک بیت کوین

در آگوست 2008، نام دامنه Bitcoin.org ثبت شد. حداقل امروزه این دامنه Who is Guard Protected است، یعنی هویت شخصی که آن را ثبت کرده اطلاعات عمومی نیست.

در اکتبر 2008، شخص یا گروهی با استفاده از نام جعلی ساتوشی ناکاموتو فهرست پستی رمزنگاری را در metzdowd.com اعلام کرد: «من روی یک سیستم نقدی الکترونیکی جدید کار می‌کردم که کاملاً همتا به همتا است، بدون شخص ثالث قابل اعتماد. ” این کاغذ سفید که اکنون در Bitcoin.org منتشر شده است، با عنوان «بیت کوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا» منتشر شده است، به مگنا کارتا برای نحوه عملکرد بیت کوین امروز تبدیل می شود.

در 3 ژانویه 2009، اولین بلاک بیت کوین استخراج شد – بلوک 0. این بلوک همچنین به عنوان “بلوک پیدایش” شناخته می شود و حاوی این متن است: “صدر اعظم تایمز 03/ژانویه/2009 در آستانه دومین کمک مالی برای بانک ها.” شاید دلیلی بر این باشد که بلوک در آن تاریخ یا پس از آن استخراج شده است، و شاید هم به عنوان تفسیر سیاسی مرتبط.

پاداش بیت کوین هر 210000 بلاک نصف می شود. به عنوان مثال، پاداش بلاک 50 بیت کوین جدید در سال 2009 بود. در 11 مه 2020، نیمه سوم اتفاق افتاد که پاداش هر کشف بلوک را به 6.25 بیت کوین کاهش داد.

یک بیت کوین به هشت رقم اعشار (100 میلیونم یک بیت کوین) قابل تقسیم است و به این کوچکترین واحد ساتوشی می گویند. در صورت لزوم، و اگر ماینرهای شرکت‌کننده این تغییر را بپذیرند، بیت کوین در نهایت می‌تواند به ارقام اعشاری حتی بیشتر تقسیم شود.

بیت کوین، به عنوان نوعی ارز دیجیتال، چندان پیچیده نیست که بتوان آن را درک کرد. به عنوان مثال، اگر شما یک بیت کوین دارید، می توانید از کیف پول ارز دیجیتال خود برای ارسال بخش های کوچکتری از بیت کوین به عنوان پرداخت برای کالاها یا خدمات استفاده کنید. با این حال، وقتی سعی می کنید بفهمید که چگونه کار می کند، بسیار پیچیده می شود.

فناوری بلاک چین بیت کوین

ارزهای دیجیتال بخشی از یک بلاک چین و شبکه مورد نیاز برای تامین انرژی آن هستند. بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، یک پایگاه داده مشترک است که داده ها را ذخیره می کند. داده های درون بلاک چین با روش های رمزگذاری ایمن می شوند.

هنگامی که یک تراکنش در بلاک چین انجام می شود، اطلاعات بلوک قبلی با داده های جدید در یک بلوک جدید کپی می شود، رمزگذاری می شود و تراکنش توسط اعتبار سنجی ها – به نام ماینرها – در شبکه تایید می شود. هنگامی که یک تراکنش تأیید می‌شود، یک بلوک جدید باز می‌شود، و یک بیت‌کوین ایجاد می‌شود و به عنوان پاداش به ماینر(هایی) که داده‌های داخل بلوک را تأیید می‌کنند، داده می‌شود—آن‌ها می‌توانند از آن استفاده کنند، آن را نگه دارند یا بفروشند.

بیت کوین از الگوریتم هش SHA-256 برای رمزگذاری داده های ذخیره شده در بلوک های روی بلاک چین استفاده می کند. به عبارت ساده تر، داده های تراکنش ذخیره شده در یک بلوک به یک عدد هگزادسیمال 256 بیتی رمزگذاری می شود. این شماره شامل تمام داده‌های تراکنش و اطلاعات مرتبط با بلوک‌های قبل از آن بلوک است.

تراکنش‌ها در یک صف قرار می‌گیرند تا توسط ماینرها در شبکه تأیید شود. ماینرها در شبکه بلاک چین بیت کوین همگی تلاش می کنند تا یک تراکنش را به طور همزمان تأیید کنند. نرم‌افزار و سخت‌افزار ماینینگ برای حل nonce کار می‌کنند، یک عدد چهار بایتی که در هدر بلوک موجود است و ماینرها در تلاش برای حل آن هستند.

هدر بلوک به طور مکرر توسط یک ماینر هش می شود یا به طور تصادفی بازسازی می شود تا زمانی که به یک عدد هدف مشخص شده توسط بلاک چین برسد. هدر بلوک “حل شد” و یک بلوک جدید برای رمزگذاری و تأیید تراکنش های بیشتر ایجاد می شود.

نحوه استخراج بیت کوین

برای استخراج بیت کوین می توان از سخت افزارها و نرم افزارهای مختلفی استفاده کرد. هنگامی که بیت کوین برای اولین بار منتشر شد، امکان استخراج آن به صورت رقابتی در رایانه شخصی وجود داشت. با این حال، با محبوبیت بیشتر، ماینرهای بیشتری به شبکه ملحق شدند که شانس حل هش را کاهش داد. اگر رایانه شخصی‌تان سخت‌افزار جدیدتری داشته باشد، همچنان می‌توانید از رایانه شخصی خود به عنوان ماینر استفاده کنید، اما شانس حل یک هش به صورت جداگانه بسیار ناچیز است.

این به این دلیل است که شما با شبکه‌ای از ماینرها رقابت می‌کنید که حدود 220 کوئینتیلیون هش (220 هش exa) در ثانیه تولید می‌کنند. ماشین‌هایی که مدارهای مجتمع ویژه برنامه (ASIC) نامیده می‌شوند، به طور خاص برای استخراج ساخته شده‌اند و می‌توانند حدود ۲۵۵ تریلیون هش در ثانیه تولید کنند. در مقابل، رایانه‌ای با آخرین سخت‌افزار حدود 100 مگا هش در ثانیه (100 میلیون) هش می‌کند.

برای تبدیل شدن به یک استخراج کننده بیت کوین با موفقیت، چندین گزینه دارید. شما می توانید از رایانه شخصی موجود خود برای استفاده از نرم افزار استخراج سازگار با بیت کوین و پیوستن به یک استخر استخراج استفاده کنید. استخرهای ماینینگ گروهی از ماینرها هستند که قدرت محاسباتی خود را برای رقابت با مزارع بزرگ استخراج ASIC ترکیب می کنند.

اگر توانایی مالی دارید، می توانید یک ماینر ASIC نیز خریداری کنید. معمولاً می‌توانید یک مورد جدید را با قیمتی در حدود 20000 دلار پیدا کنید، اما ماینرها نیز با ارتقای سیستم‌های خود، موارد دست دوم را نیز می‌فروشند. در صورت خرید یک یا چند ASIC هزینه های قابل توجهی مانند برق و خنک کننده وجود دارد.

چندین برنامه معدنی وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید و استخرهای زیادی می توانید بپیوندید. دو تا از معروف ترین برنامه ها CGMiner و BFGMiner هستند. هنگام انتخاب یک استخر، مهم است که مطمئن شوید که آنها چگونه پاداش پرداخت می کنند، چه هزینه هایی ممکن است باشد، و برخی از بررسی های استخر استخراج را بخوانید.